เกี้ยวพาน, เกี้ยวพาราสี หมายถึง ก. พูดให้รักในเชิงชู้สาว.
น. คานหามของจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).
น. ซุ้มไฟทําเป็นรูปอย่างเกี้ยว.
น. ของกินชนิดหนึ่งใช้แผ่นแป้งสาลี ตัดเป็นสี่เหลี่ยมเล็ก ๆห่อหมูสับเป็นต้น. (จ.).
น. เกือกไม้แบบจีน. (จ.).
ก. อุดหนุน, เจือจาน, เอื้อเฟื้อ, เผื่อแผ่.
(ปาก) น. รองเท้า, ลักษณนามว่า คู่ หรือ ข้าง, ราชาศัพท์ว่ารองพระบาท หรือ ฉลองพระบาท.
น. เหล็กรูปโค้งสําหรับรองกีบม้า.